ἔπειτα λαβόντα ἐκ τῶν τῆς Λαχέσεως γον
(γόνυ, γεν. πληθ.) κλήρους
καί με
φθόγγος οἰκείου κακοῦ βάλλει δι’ ὤτ
(οὖς, γεν. πληθ.)
ποία δὲ γῆ ἐν ὕδ-ὕδ
(ὕδωρ, δοτ. εν.) στασίμῳ οὐ κόπρος
γίγνεται;
ὃς ἂν μὴ πρῲ πάνυ τοῦ κνέφ
(κνέφας) ἥκῃ κεκονιμένος
οἱ φυγάδες
τῶν Κορινθίων ἐποίησαν τῷ Ποσειδ
(Ποσειδῶν) τὴν θυσίαν καὶ τὸν ἀγῶνα
τὰ δὲ λύχν
(λύχνος) ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς καὶ
ἐλαίου
καὶ οἱ ξύμμαχοι ἡσσημένοι ταῖς ναυ
(ναῦς) ἀνεχώρησαν ἐπ’ οἴκου
τοὺς
θεοὺς ἐποιήσατο μάρτυρ
(μάρτυς, αιτ. πληθ.)
Κακὰς ἐγὼ
γυναῖκας υἱ
(υἱός, δοτ. πληθ.) στυγῶ |
